poezi nga Fan Noli

NOLI

Lidhje e pakeputur

Ti moj Engjell moj Shejtane
Moj Zambak e moj shafrane
Ti me dehe te papire
Me tufan e me farmire
Moj kurbatke katarroshe
Moj sahroshe kokeboshe
Me perpjek qoshe me qoshe
Me zinxhir po me zvarrnis
Me shastis e me besdis
Me kerdis, me cakerdis
Ti ma syrgjynose gjumin
Ti me mbylle ne budrumin
Ti me nxive ne zullumin
Bashke s’rrojme dot
Ndahemi pra sot

Nuk ujdis dot ti me mua
Si per cift, per burr’ e grua
Une hesht, ti po bertet
Une fle, ti po gerret
Une ha, ti ramazan
Une s’pi, ti zbras kazan
Une rend, ti po calon
Une ngel, ti fluturon

Une prush e ti debore
Une drras’ e ti kembore
Une hi e ti vullkane
Une mi e ti kapllane
Une i ri, ti shkon me pleqte
Une plak, ti lot me djemte
Cporru, prapa diellit
Ku s’hyn drit’e qiellit
S’piqemi gjekund
Dasma mori fund!

Ne me do, me ngushullo
Po s’me do, mos me mundo
Prema koken dhe clirome
Dhe ne varr te zi mbulome
Se kur ngjitem, kam nje hall
Nuk shqitem, jam tutkall
Ndihme, pra, per Zot
Puthm’ e vrame sot

Tani qan, u mallengjeve
More vesh qe u genjeve
Tani zemren ma gezove
Se e shoh qe u pendove
Tani dukesh si qemoti
Kur me kape sic tha Zoti
Koken time brigje-brigje
Ti moj flag’e embel, digje!
Tok pra mbetemi
Sa te tretemi